Μαρτυρία : Πώς ένας Γερμανός, διέσωσε έναν Έλληνα στην Κρέστη

Και στις χειρότερες στιγμές του πολέμου, υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις. Μία από αυτές είναι του Γερμανού στρατιώτη Phillipp Moehm, από την πόλη Τρίαρ (Ρηνανία-Παλατινάτο) , ο οποίος κατά την επίθεση στο ύψωμα Κρέστη στην περιοχή του Κάτω Νευροκοπίου, διέσωσε έναν Έλληνα τραυματία. Ήταν ο Γεώργιος Θηβαίος από το Κορωπί, που στη συνέχεια -ως ευχαριστήριο-  έκανε δώρο στον Γερμανό αντίπαλό του,  μια φωτογραφία του. Η φωτογραφία αυτή επέστρεψε στον αρχικό της κάτοχο το 1985. Δυστυχώς οι δύο πρώην αντίπαλοι δεν πρόλαβαν να βρεθούν εκ νέου, μετά το τέλος του πολέμου. Η συγκινητική ιστορία, εξιστορείται στο βιβλίο : “Ο Οικισμός Οχυρού του Δήμου Κάτω Νευροκοπίου” του Παντελή Θ. Σοφιανού (Θεσσαλονίκη 2008).

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ : Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΣΩΣΕ

Ο Phillipp Moehm, Γερμανός στρατιώτης (1917-1983) σε μια από τις πολλές επιθέσεις και αντεπιθέσεις για την κατάληψη του οχυρού «Κρέστη», την τρίτη  ημέρα της μάχης πέρασε κοντά από έναν Έλληνα στρατιώτη πεσμένο στο έδαφος με σοβαρό διαμπερές τραύμα στο μηρό και με ακατάσχετη αιμορραγία. Στην τελευταία ισχυρή αντεπίθεση που πραγματοποίησαν οι Έλληνες κατά των Γερμανών ο Έλληνας στρατιώτης, λόγω του τραύματός του, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στο οχυρό. Μόνος και αβοήθητος, με το υγρό κρύο της περιοχής και τη σιγανή βροχή να πέφτει ασταμάτητα, ο τραυματίας περίμενε το μοιραίο. Κάτωχρος και χωρίς δυνάμεις, πάλευε απεγνωσμένα με το Χάρο. Όταν ξαφνικά είδε δίπλα του το Γερμανό στρατιώτη τα έχασε. Πίστεψε πως θα τον αποτελειώσει.
Όμως, όχι! Ο Γερμανός έμεινε κοντά του προστατευτικά, έδεσε σφιχτά το τραύμα με τον δικό του ατομικό επίδεσμο και σταμάτησε προσωρινά την αιμορραγία. Τον σκέπασε καλύτερα με την χλαίνη του για να τον προστατέψει από το κρύο και τη βροχή, και με νοήματα τον ενθάρρυνε να μην ανησυχεί…
Ο τραυματίας διψούσε και με ένα ξέψυχο νεύμα του ζήτησε λίγο νερό. Ο Philipp Moehn ξαγκίστρωσε το υδροδοχείο του και αφού πρώτα ήπιε ο ίδιος (προφανώς για να τον πείσει ότι είναι νερό και όχι κάτι άλλο) του έδωσε να πιεί.
Μετά από αυτό και πριν απομακρυνθεί από κοντά του, ο τραυματίας, μη έχοντας άλλον τρόπο να τον ευχαριστήσει, έβγαλε από την τσέπη του μια στρατιωτική φωτογραφία του και του την έδωσε ως ενθύμιο για όσα του πρόσφερε εκείνη τη δύσκολη στιγμή.

Ο Έλληνας μετά βρέθηκε στο στρατιωτικό νοσοκομείο Δράμας, όπου του έκοψαν το πόδι και ο Philipp Moehn στο ρωσικό μέτωπο μέχρι το τέλος του πολέμου.
Στις 9/1/1983 ο Philipp Moehn πέθανε, δεν πρόλαβε να έρθει με τους βετεράνους στο Λίσσε. Η οικογένειά του έδωσε τη φωτογραφία του Έλληνα στρατιώτη στον A.Blasius (Γερμανό στρατιώτη που πολέμησε στο οχυρό Λίσσε και συμμετείχε μαζί με άλλους βετεράνους στον εορτασμό της  “6ης Απριλίου 1941”) για να τον αναζητήσει και, αν ζει, να του τη δώσει.
Ο A. Blasius την έδωσε στον Παντελή Σοφιανό με την παράκληση να τον αναζητήσει μεταξύ των Δραμινών παλαιών πολεμιστών αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα μέχρι το 1985.
Στις επετειακές εκδηλώσεις το 1985 η ΕΡΤ έδειξε τη φωτογραφία του Έλληνα τραυματία, ο οποίος σώθηκε από τον Phillipp Moehm. Ο στρατιώτης αυτός και τότε τραυματίας, παρακολουθούσε την εκπομπή και επικοινώνησε αμέσως με τους βετεράνους. Το όνομα του ήταν Γεώργιος Θηβαίος και διέμενε στο Κορωπί. Πράγματι σε κείνον τον τραυματισμό όπως ο ίδιος αφηγήθηκε, έχασε το ένα του πόδι. Την επόμενη χρονιά στις 6 Απριλίου 1986 παρευρέθηκε στις εκδηλώσεις μνήμης μαζί με τους Γερμανούς βετεράνους. Στη δεξίωση που ακολούθησε, με βουρκωμένα μάτια, είπε: «Δήμαρχε, αυτό που γίνεται τούτη τη στιγμή στην πόλη σας δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Δεν μπορούσα να φανταστώ πως, μετά από 45 χρόνια, εδώ στη Δράμα, όπου έχασα το ένα μου πόδι στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά, θα μπορούσα να αγκαλιάσω και να ευχαριστήσω ένα Γερμανό αντίπαλό μου τον A. Blasius και στο πρόσωπό του τον αείμνηστο για μένα Ph. Moehn που, την ώρα της μάχης μου έσωσε τη ζωή στις 8 Απριλίου 1941. Αυτή τη στιγμή για μένα είναι στιγμή συγκλονιστική» και βουρκωμένος έβγαλε το μαντήλι του να σκουπίσει τα δάκρυά του.
Μάλιστα υποσχέθηκε ότι θα επισκεφτεί την πόλη Trier της Γερμανίας για να γνωρίσει από κοντα την οικογένεια του Ph. Moehn και να καταθέσει λίγα λουλούδια στον τάφο του. Μάλιστα είπε: «Στη μάχη του Κρέστη δεν νίκησαν τα όπλα, νίκησε η ανθρωπιά». Την υπόσχεσή του αυτή κατάφερε και την εκπλήρωσε όπως δείχνει και η φωτογραφία που ακολουθεί.

(Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Οικισμός Οχυρού Του Δήμου Κάτω Νευροκοπίου του συγγραφέα Παντελή Θ. Σοφιανού.  Επιμέλεια κειμένου Παναγιώτης Γαλεντζόγλου)